Long time, no see! De laatste weken van mijn jaar in Kroatië zijn aangebroken, het aftellen is nu daadwerkelijk begonnen. Ik vind het een bizar idee dat ik over zo’n 6 weken weer in Nederland ben en dan al heel snel ga beginnen met studeren. Het is allemaal super dubbel, ik heb natuurlijk heel veel zin om te gaan studeren maar aan de andere kant ga ik dit leven hier zo erg missen.
Het begon al met dat mijn zeer geliefde Franse huisgenootje ons verliet omdat ze een baan had gevonden in Frankrijk. Het voelt raar om nu nog maar met twee over te zijn en het appartement voelt best wel leeg en ik besef het nog steeds niet helemaal. Desalniettemin heb ik zeker niet lang zitten treuren. We zijn er gelijk weer op uit gegaan. Ik ben ondertussen naar Belgrado geweest en heb heel veel aan het strand gelegen.
Met nog ‘maar’ drie tripjes op de planning is het einde nabij. Ik ga nog naar een festival in Bosnië, mijn Spaanse huisgenootje en ik gaan nog naar de Kroatische kust en ik ga nog een weekje naar Boedapest (onder andere naar Sziget yesss) en dan 10 dagen daarna pak ik het vliegtuig terug naar Nederland.
Het afgelopen jaar heeft zo veel voor me betekend. Ik was er echt aan toe om er een jaartje tussenuit te gaan en iets compleet anders te doen. En dit was echt een van de beste keuzes die ik ooit gemaakt heb. Ik ben mezelf zo hard tegengekomen hier en daar ben ik super dankbaar voor. De mensen die ik hier heb ontmoet kan ik vrienden voor het leven noemen en ik kan niet wachten om iedereen na dit jaar op te zoeken.
De afgelopen tijd krijg ik best vaak berichten met vragen over European Voluntary Service/European Solidarity Corps en ik heb besloten om een deel van die vragen te beantwoorden in mijn podcast, Oh dear I’m a Volunteer, dus dat komt binnenkort.
Goed, dat was het dan, mijn zeer onsamenhangende levensupdate. Geniet van je zomer in Nederland (want als het goed is is het daar nu ook lekker warm), en see you next time!
Lisa Brigitte 