Al bijna twee maanden woon ik in Kroatië. En ik moet zeggen, het bevalt me goed. Echt heel goed. Het is allemaal anders, Kroatië lijkt in vrijwel niks op Nederland. Hoewel het nog geen twee uur vliegen van Nederland vandaan is, voelt het toch alsof ik heel ver weg ben. En ik weet niet, of dit een gevoel is wat iedereen die in het buitenland leeft heeft, maar het voelt alsof ik leef in een droom.
Heel heel heel lang geleden sinds dat ik op deze website iets heb geschreven. Om eerlijk te zijn was ik bijna vergeten dat ik hier ooit op schreef. Inmiddels is er zoveel veranderd, veel te veel om op te noemen. Maar ik denk dat de grootste verandering is dat ik dit nu schrijf vanuit mijn kamertje in Kroatië en dat ik hier ook nog wel even zal blijven. Waarom zal ik jullie nu uitleggen.
Nu het vakantie is heb ik tijd. Heel veel tijd. En hoewel ik weet dat deze tijd altijd veel sneller gaat dan je denkt, vind ik twee weken tijd toch veel. De afgelopen weken heb ik geen moment stilgezeten en wilde ik door. Door met alle leuke projecten, schrijfsels, foto’s, en mijn leven. Een druk leven is mijn ding, echt rustig aan doen vind ik lastiger. Maar toch merk ik dat het soms wel beter is om gewoon even helemaal niets te doen.
Ik maak een hele hoop zelfportretten, maar dan ook een hele hoop. Van papiertjes in de lucht gooien tot mezelf tot kunstwerk omtoveren, ik heb het allemaal gedaan. De reden hiervoor is dat ik simpelweg niemand anders kan overhalen om dit soort debiele dingen voor mijn foto’s te doen en soms. Maar aangezien ik mezelf meestal niet serieus kan nemen gaan er toch altijd een hoop dingen mis. En wat is er nou leuker dan het delen van foto’s die mijn instagram nooit haalden.
Ik denk dat ik mezelf officieel de slechtste blogger ooit kan noemen. Maanden verwaarloosde ik mijn eigen stukje internet en het is al lang geleden sinds er enige regelmaat in mijn blog te vinden was. Ik ga zeker geen beloftes maken omdat ik mezelf en vooral mijn vreselijk chaotische leven maar al te goed ken. Maar toen de rekening van mijn eigen domeinnaam op de deurmat viel besloot ik dat het toch echt weer tijd was om te gaan schrijven op mijn eigen vertrouwde blogje. Maar wat heb ik de afgelopen tijd, waarin ik blijkbaar veel te druk was om ook maar even naar mijn blog om te kijken, gedaan?
Hallo hallo, dat is toch eens lang geleden, ja alweer. Op een of andere manier lukt het me gewoon niet om regelmatig iets te schrijven. Vorige week ging ik met school een weekje naar Rome en ik heb het echt ontzettend naar mijn zin gehad. Laat ik maar gewoon stoppen met praten en doorgaan naar de foto’s.
Toen mijn moeder een half jaar geleden vertelde dat we naar de Ardennen op vakantie gingen was ik eerlijk gezegd toch wel een klein beetje teleurgesteld. Geen strand, minder zon en veel bergen. Maar toen ik op internet het gebied op zocht verbaasde ik me er eigenlijk over hoe mooi het was. Dus zo ging ik toch met een goed gevoel de vakantie in. Dus op de eerste maandag van de vakantie stapte ik samen met mijn moeder, haar vriend en mijn twee broertjes, de trein in, op naar de Ardennen!
Hello, Lisa hier. Vorige week zaterdag stapte ik in de trein op weg naar Amsterdam. In Amsterdam ging ik naar een meeting van Chantal. Van te voren wist ik niet zo goed wat ik nou moest verwachten maar het was echt ontzettend gezellig en ik heb een aantal hele lieve meiden ontmoet. Kortom, het was dus een hele dag met heel veel cactussen en heel veel foto’s.
Bonjour! De afgelopen weken kan ik eigenlijk in een woord omschrijven: school. Ja ja, nog een weekje en dan heb ik vakantie. Of nouja dan nog twee weken met sportdagen en cultuurdagen etc. Maar volgende week heb ik mijn laatste SE-week en dan is alles alweer voorbij. In dit artikel klets ik even bij, voor iedereen die daar geïnteresseerd in is.
