Na regen komt zonneschijn (althans, dat hoop ik)

Yes, daar ben ik weer met een teken van leven! Nu ik dit schrijf regent het kei en keihard en dat is nu al de tweede dag op rij. Wanneer wordt het nou eindelijk mooi weer? Het is hier zo wisselvallig, de ene dag is het 23 graden en de volgende komt het met bakken uit de hemel. Dus helaas, de zomer laat nog eventjes op zich wachten maar hopelijk komt deze snel.

Er is weer een hoop gebeurd in de afgelopen tijd dus daar zal ik je even over vertellen. Allereerst ging ik twee weken geleden op mid term training in Split wat echt geweldig was. Ik had totaal geen verwachtingen hierover behalve dan dat ik wel zin had in een gratis weekje aan de kust. De training was super, met een hele leuke groep waar ik me helemaal bij thuis voelde en de sessies waren heel nuttig. Deze training was even een besefmomentje omdat er lang de tijd werd genomen om te reflecteren op de afgelopen maanden en wat er allemaal is gebeurd.

De mensen waren allemaal echt super lief en leuk en ik heb alleen maar hele mooie herinneringen aan deze week. Soms ontmoet je gewoon mensen met wie het heel goed klikt en waarvan het voelt alsof je ze al veel langer kent dan die ene week. De training zelf was zwaar, emotioneel en tegelijkertijd hebben we ook zoveel gelachen en lol gehad. Echt een van de hoogtepunten van mijn EVS project tot nu toe.

Na die training gingen we gelijk door naar Dubrovnik, waar ik samen met mijn huisgenootjes, Clara en Lidia, en een andere vrijwilliger, Sofia, een weekendje spendeerde. Ook dit was echt super en Dubrovnik is zeker een aanrader, al denk ik wel dat het in het hoogseizoen stervensdruk is.

En dan dit weekend. Zaterdag was het heel mooi weer, zoals je merkt speelt het weer een vrij grote rol in mijn leven haha. Ik merk gewoon dat het weer en de mensen met wie ik ben echt de grootste invloed hebben op mijn gemoedstoestand. Maar goed, zaterdag spendeerde ik op het grasveldje bij de rivier in Karlovac. Hoewel het water echt veel te koud was om te zwemmen, was het toch een hele relaxte dag met vooral heel veel uitrusten.

Zondag kregen we onverwachts een couchsurfer over de vloer. Voor wie het concept van couchsurfen niet kent, het idee is dat je gratis bij mensen kunt slapen, wat echt heel leuk is. We hosten regelmatig mensen en dat is zo leuk, het is bijna als reizen maar dan vanuit je eigen huis. Dus de Italiaanse Antonella sliep een nachtje bij ons gisteren. Antonella was op weg met de fiets van Italië naar Japan (!!!), en haar verhaal was zo tof en inspirerend. Ik merk dat het horen van dit soort verhalen me zo veel motivatie en inspiratie geven. Oké oké, ik ben voorlopig nog niet van plan om met de fiets naar Japan te gaan, maar toch, de reislust zit er nu zeker wel in.

Dat was mijn verhaal weer denk ik. Natuurlijk zijn er nog heel heel heel veel andere dingen gebeurd maar ik kan ook niet alles delen natuurlijk. En oh ja, ik begin binnenkort ook met mijn eigen projectje, namelijk een podcast, dus stay tuned!

En niet te vergeten, ik ga dit weekend weer naar Nederland! Voor vier daagjes ben ik weer in ons kleine kikkerlandje om even mijn vrienden en familie weer te zien en om me natuurlijk vol te vreten met kaas, stroopwafels en dropjes. En dan als ik terug keer naar Kroatië hoop ik dat er eindelijk goed weer op me staat te wachten. Goed kinders, dat was het dan maar weer, tot de volgende!