Al bijna vijf maanden weg

De tijd vliegt en inmiddels woon ik al bijna vijf maanden in Kroatië. Aangezien ik in totaal elf maanden blijf betekent dat dat ik al bijna op de helft zit. En het voelt ook alsof de tijd steeds sneller voorbij gaat. De sneeuw heeft eindelijk plaatsgemaakt voor een blauwe lucht en zonnestralen, wat me echt zielsgelukkig maakt.

Hoewel de winter leuk was ben ik nu toch wel echt toe aan iets warmer weer, waar ik hopelijk niet lang op hoef te wachten. Wat mij betreft mogen die zwarte bontjas en geruite sjaal zo snel mogelijk de kast in en hoop ik ze tot aan augustus niet meer te zien. Zo ver is het nu helaas nog niet.

Mijn Nederlandse taallesjes zijn afgelopen, voor een paar weekjes dan want ik ga er sowieso mee door. Op dit moment doe ik dus niet zo bijzonder veel. Gewoon een beetje presentaties maken, werken aan mijn persoonlijke projectjes en we willen binnenkort beginnen met video’s maken voor onze organisatie, dus stay tuned 🙂

Vijf maanden is lang, ook al blijf ik nog zes maanden, wat ook lang is. Mijn heimwee is meestal ver te zoeken, waar ik echt heel blij mee ben. Op dit moment kijk ik vooral uit naar dat mijn moeder, haar vriend en mijn broertje in april komen (ze missen wel Koningsdag in Amersfoort wat ze best jammer vinden volgens mij, maar ik ben natuurlijk belangrijker haha). En ik kijk misschien nog iets meer uit naar dat Marit komt in maart, we hebben ons tripje naar Florence al helemaal uitgestippeld. Inclusief geromantiseerde beelden van ijsjes eten op Italiaanse pleintjes. Waarschijnlijk zal het meer lijken op sterven in de nachtbus en huilen om hoe duur alles is, maar dat mag de pret niet drukken natuurlijk.

En nu heb ik het eigenlijk ook best goed, ik ga dit weekend naar Venetië, geen slecht vooruitzicht toch? Soms ben ik een beetje bang dat ik te veel aan dit vrije en leuke leven hier wen. Ik ga op z’n minst een keer per maand op vakantie, heb zeeën van vrije tijd, hoef amper iets zelf te betalen en stress? dat woord ken ik niet meer hier. Mijn excuses voor als je een beetje jaloers wordt van dit verhaaltje, ik kan het helaas ook niet helpen.

Dus, mij zie je tot aan augustus niet terug in Nederland, want ik ga nog heerlijk zes maanden door met genieten van het leven als EVS vrijwilliger.